-
De laatste jaren zijn mijn vrouw en ik behoorlijk uit elkaar gegroeid. We doen steeds minder samen en seks hebben we bijna niet meer. Er is telkens wel weer een reden waarom we geen gezellig avondje samen kunnen hebben. De ene keer is ze moe, de andere keer is een van de kinderen ziek, of ze is nog te druk met het werk. Als ik haar aanraak draait ze weg. Ook heb geprobeerd om er met haar over te praten, en gevraagd of ze nog seksuele gevoelens heeft. Ze zegt dat ze alleen seks kan hebben als ze volledig ontspannen is. Maar in ons gezin is er altijd drukte en weinig momenten dat alle kinderen niet thuis zijn. Ik heb zelfs een keer een vrije dag genomen, maar toen gaf ze aan dat ze in haar hoofd te druk was met haar werk. Ik begin te twijfelen of ze wel seks met mij wil hebben. Kan het zijn dat ze op mij is uit gekeken? Ik word er moedeloos van. Als ik er weer over begin, zegt ze dat ik niet meer van haar hou en we dan beter met de relatie kunnen stoppen. Dat is echt niet zo. Het gaat mij niet alleen om de seks. Hoe kunnen we hieruit komen, want ik wil haar niet kwijt.
-
We groeien uit elkaar. Wij zijn 8 jaar samen en in het begin liep alles als vanzelf. Maar nu het laatste jaar lukken de meest eenvoudige dingen niet meer. We krijgen letterlijk over alles ruzie. We kregen laatst zelfs ruzie in de supermarkt over het merk aardbeienjam; huismerk of van een A-merk. Maar ook over grotere zaken zoals het vervangen van de auto, en waar gaan we op vakantie dit jaar. Het zijn allemaal moeizame gesprekken. Het begint eerst vriendelijk met overtuigen, maar slaat al gauw om in verwijten dat de ander altijd zijn zin doordrijft. Een gesprek kan soms wel een week door blijven gaan voordat we er over ophouden. Het is erg vermoeiend en vaak heeft het gesprek tot niets geleid en is de keuze nog niet gemaakt en laten we het maar zitten. Hierdoor doen we steeds minder leuke dingen samen, en sociale contacten worden nauwelijks meer onderhouden. Mensen vinden het ook niet meer leuk om bij ons te komen. Soms zitten ze midden in onze discussies. We lopen allebei op ons teentjes. Ook hebben we steeds minder seks. Het lijkt alsof we uit elkaar groeien en dat willen we niet, want we houden nog wel van elkaar. Hoe kunnen we hieruit komen?
-
Ik ben 6 jaar geleden gescheiden en heb sinds 1 jaar een nieuwe partner. Ik heb twee zoontjes van 10 en 12 jaar oud. En hij heeft een dochter van 14 jaar en een zoon van 11 jaar. Ondertussen zijn onze ex-partners ook weer samen met een partner en kinderen. U begrijpt het is erg ingewikkeld. We hebben dus een nieuw samengesteld gezin. We hebben eens per 14 dagen de kinderen van mijn partner erbij en ik heb een co-ouderschap met mijn ex-partner. Dit co-ouderschap loopt redelijk goed. Zodra de kinderen van mijn nieuwe partner er in het lange weekend zijn gaat het hier tussen ons niet goed. Ik voel me op mijn tenen lopen. Vooral het contact met zijn dochter is moeilijk voor mij. Ze doet lelijk tegen me, snauwt tegen mij en als ik hier op een nette manier iets over zeg dan steunt mijn partner haar in plaats van mij. Ik voel me door zijn dochter uitgelachen. Het voelt allemaal zo naar aan. Het lijkt ondertussen een spel tussen ons geworden. Ik voel me heel verdrietig. Ik doe zo mijn best om het gezellig te hebben, om de harmonie te vinden, maar de simpelste dingen lukken niet. Graag zou ik met u praten over hoe we hier uit kunnen komen?