-
Ik ben 6 jaar geleden gescheiden en heb sinds 1 jaar een nieuwe partner. Ik heb twee zoontjes van 10 en 12 jaar oud. En hij heeft een dochter van 14 jaar en een zoon van 11 jaar. Ondertussen zijn onze ex-partners ook weer samen met een partner en kinderen. U begrijpt het is erg ingewikkeld. We hebben dus een nieuw samengesteld gezin. We hebben eens per 14 dagen de kinderen van mijn partner erbij en ik heb een co-ouderschap met mijn ex-partner. Dit co-ouderschap loopt redelijk goed. Zodra de kinderen van mijn nieuwe partner er in het lange weekend zijn gaat het hier tussen ons niet goed. Ik voel me op mijn tenen lopen. Vooral het contact met zijn dochter is moeilijk voor mij. Ze doet lelijk tegen me, snauwt tegen mij en als ik hier op een nette manier iets over zeg dan steunt mijn partner haar in plaats van mij. Ik voel me door zijn dochter uitgelachen. Het voelt allemaal zo naar aan. Het lijkt ondertussen een spel tussen ons geworden. Ik voel me heel verdrietig. Ik doe zo mijn best om het gezellig te hebben, om de harmonie te vinden, maar de simpelste dingen lukken niet. Graag zou ik met u praten over hoe we hier uit kunnen komen?
-
Sinds een jaar heb ik gevoelens gekregen voor een collega op het werk. Ze luistert altijd heel goed naar mij. Ze is zeer betrokken. Als ik vertel dat ik in het weekend iets ga doen met bijv. vrienden, vraagt ze op maandagochtend direct hoe is het geweest. Dit mis ik bij mijn huidige partner. Die is alleen maar negatief. Ik ben weer weg geweest. Het voelt alsof ze me geen plezier gunt. Ondertussen worden de gevoelens voor mijn collega steeds warmer. Ik weet me geen raad. Ik wil graag eens met iemand praten zonder dat mijn partner dit te weten komt. Kan ik anoniem met u spreken. Hoe gaat dat met betalen. Ik wil u naam niet op bankafschriften. Kan ik contant betalen? Ik wil gewoon mijn gedachten en gevoelens op een rijtje krijgen ik ben nu erg onzeker aan het worden.
Ja, u kunt anoniem met mij spreken. De betaling kan ook contant. Samen onderzoeken we uw hulpvraag. Wat mist u in uw huidige relatie en hoe zou het voor u zijn als uw partner wel meer aandacht voor u zou hebben.
-
Ik ben een vrouw van 31 jaar en heb mijn leven lang al problemen met onzekerheid en angst. Ik durf niet goed voor mezelf op te komen. Ik kan moeilijk nee tegen mensen zeggen. Ik durf mijn grenzen niet duidelijk aan te geven en ga zo maar door. Ik ben onzeker over mijn werk, studie, relatie, over kleding kopen en de laatste jaren ook steeds meer over mijn uiterlijk. Ja, nu ik het hardop zeg, twijfel ik eigenlijk over van alles. Ik durf niet goed beslissingen te nemen en hierdoor stel ik veel uit. In mijn relatie krijg ik hierdoor ook problemen. Mijn partner zegt dat hij klaar is met mijn gedrag. Hij vindt dat ik nu eindelijk eens hulp moet gaan zoeken. Ik ben het met hem eens. Ik wil van die onzekerheid en angst afkomen. Ik heb al veel gelezen en ben ook bij de huisarts geweest. Ik heb een aantal gesprekken met de praktijk ondersteunster gehad maar daar kwam ik niet veel verder mee. Ik heb uw website gelezen en herken veel dingen die u benoemt. We willen kinderen nemen en ik vind dat ik voordat ik moeder word nu eindelijk eens van die onzekerheid en angst af moet. Graag wil ik een afspraak met u maken.