-
Passen wij wel bij elkaar? Mijn vriend en ik wonen nu 5 jaar samen. De eerste twee jaar hadden we het samen gezellig en stoorden we ons niet aan de verschillen tussen ons. Ik merk nu dat we beide steeds meer irritaties krijgen. Het is niet leuk meer om thuis te komen. Telkens weer dat gezeur over allerlei kleine dingen. We hebben ook andere interesses. Hij houdt niet van vakanties en daar hou ik juist wel van. Hij vindt andere tv programma’s leuk, waardoor we apart tv kijken. Hij geeft aan dat ik niet naar hem luister en weinig interesse toon voor de dingen waar hij mee bezig is. Ook krijgen we ellelange discussies die gaan over niets, maar we willen allebei per se gelijk krijgen. Zo verwijten we elkaar dat de ander niet luistert. Het is een keer zo hoog opgelopen dat hij besloot om op de logeerkamer te gaan wonen. Gelukkig kwam hij daar naar een week weer op terug, maar ik ben bang dat het nog een keer zal gebeuren als er niets verandert. En seks hebben we ook al heel lang niet meer. Op deze manier vraag ik me af of we wel echt bij elkaar passen. Wij willen graag eens met u praten om te kijken of onze relatie wel toekomst heeft.
-
Een half jaar geleden is onze relatie verbroken. Na 12 jaar verbrak mijn partner de relatie omdat hij verliefd was geworden op een ander. Zijn vrouwelijke collega. Ik had al langere tijd een klein vermoeden dat er iets aan de hand was. Ik zag dat hij haar erg leuk vond, maar ik vertrouwde mijn partner volkomen. Anderen maakten ook weleens een opmerking, dat mijn partner en zijn collega het goed met elkaar konden vinden, maar daar heb ik niets mee gedaan. Gewoon omdat ik mijn partner vertrouwde. Toen ik plots de mededeling van hem kreeg dat hij verlief was op haar ging ik letterlijk door de grond. Mijn wereldje stortte letterlijk in. Ik voelde me dom, verdrietig, boos en vooral machteloos. Ondanks alles hou ik namelijk toch nog van hem en wil ik aan onze relatie werken. Ik heb veel hulp van vriendinnen gekregen, maar ik kan het liefdesverdriet gewoon geen plekje geven. Ik heb nog zoveel pijn, liefdesverdriet en zoveel boosheid om het verbreken van de relatie. En hoe gek het misschien ook klinkt: ik mis hem, ergens hou ik nog van hem. Hoe kan ik hier vanaf komen? Ik ga er op deze manier helemaal aan stuk. Ik wil verder met mijn leven. Graag wil ik een afspraak maken voor een therapiesessie . Herkent u zich ook in deze hulpvraag bel gerust voor nadere informatie of het maken van een afspraak.
-
Mijn partner en ik hebben een dochtertje van twee. Mijn partner heeft een hechte band met haar moeder. Door allerlei omstandigheden die ze samen hebben mee gemaakt hechten ze heel erg aan elkaar. Haar vader is namelijk heel lang terminaal geweest. Hij had kanker en was weer genezen en toen de blijdschap er weer was kwam de kanker weer terug. Het was een heftige verdrietige periode. Mijn partner is toen veel bij haar ouders geweest. Ze heeft haar moeder behoorlijk geholpen. En daar ben ik ook blij mee. Na de begrafenis van mijn schoonvader is mijn schoonmoeder een poosje bij ons in huis gekomen. Ik was hiermee akkoord. Ze is nu weer terug naar haar eigen woning, maar komt toch dagelijks bij ons over de vloer. Omdat zij nu alleen is bemoeit zij zich veel met ons leven en de opvoeding van ons kind. Mijn partner is het wel een beetje met me eens, maar wil haar moeder niet kwetsen. Mijn schoonmoeder is gewoon te veel aanwezig. We hebben hier veel ruzies over. Ik ben moe van het proberen duidelijk te maken, dat mijn partner de band met haar moeder tot een gezond niveau terug moet brengen. Ik krijg het gevoel dat ze me voor gek proberen te verklaren. De ruzies worden steeds heftiger. We zijn het gelukkig eens dat we professionele hulp nodig hebben. Hoe komen wij hier nu uit? Help!