-
De laatste jaren gaat het steeds minder goed met mij. Ik zit niet lekker in mijn vel. Ik heb in het verleden veel meegemaakt en dacht dat ik het allemaal wel een plekje had gegeven. Mijn moeder is tien jaar geleden op jonge leeftijd overleden. Ik was 17 jaar oud. Sindsdien is mijn leven er heel anders uit gaan zien. Ik moest al heel jong zelfstandig zijn en zorgen voor mijn jongere zusje van 13 jaar. Ik woon nu samen met mijn vriend en ook mijn relatie loopt niet zo lekker meer. We hebben vaak ruzies en irritaties. Mijn vriend vind me de laatste tijd erg somber en negatief. Ook op mijn werk heb ik het niet meer naar mijn zin. Ik heb zelfs ruzie gekregen met mijn zusje. Ik heb soms zulke sombere dagen en dan kom ik het liefst mijn bed niet uit. Ook merk ik dat ik de laatste tijd emotioneler word. Mijn omgeving roept al langer dat ik eens met iemand moet gaan praten, maar dat vind ik erg lastig. Ik praat niet graag over mijn gevoelens. Voor mijn omgeving is mijn gedrag natuurlijk ook niet leuk. Ik begrijp mezelf af en toe niet meer. Graag wil ik eens met een professioneel hulpverlener hierover praten. Ik hoop dat u mij kunt helpen.
-
Mijn vriend wil veel dingen samen doen en ik wil ook graag dingen alleen doen. Hij wil dat ik mee ga naar zijn sport en dan zit ik uren aan de zijlijn te kijken. Hij wil dat ik telkens mee ga naar zijn vrienden en familie. Ik heb daar helemaal geen zin in. Hij maakt hier telkens ruzie over. Maar het is toch niet normaal dat ik overal mee naar toe moet en hij nooit iets alleen doet. Als ik een keer met een vriendin uit ga, dan blijft hij thuis op me wachten. Als ik na afloop vraag wat hij heeft gedaan antwoordt hij televisiekijken en wat internetten. Hij gaat nooit alleen op iets leuks af. Altijd wil hij dat ik mee doe. De relatie benauwd me. Ik wil best dingen samen met hem doen, maar hij hangt teveel aan mij. Hij heeft ook weinig vrienden en komt uit een kleine familie. Het lukt ons niet om hier samen over te praten. We eindigen telkens weer in verwijten en ruzies. Ondertussen lijkt de relatie alleen nog maar te bestaan uit gezeur, verwijten en ruzies. Seks hebben we ook al niet meer. Ik ben die ruzies en verwijten nu echt zat. Hoe kunnen we het anders aanpakken?
-
Ik ben een vrouw van 31 jaar en heb mijn leven lang al problemen met onzekerheid en angst. Ik durf niet goed voor mezelf op te komen. Ik kan moeilijk nee tegen mensen zeggen. Ik durf mijn grenzen niet duidelijk aan te geven en ga zo maar door. Ik ben onzeker over mijn werk, studie, relatie, over kleding kopen en de laatste jaren ook steeds meer over mijn uiterlijk. Ja, nu ik het hardop zeg, twijfel ik eigenlijk over van alles. Ik durf niet goed beslissingen te nemen en hierdoor stel ik veel uit. In mijn relatie krijg ik hierdoor ook problemen. Mijn partner zegt dat hij klaar is met mijn gedrag. Hij vindt dat ik nu eindelijk eens hulp moet gaan zoeken. Ik ben het met hem eens. Ik wil van die onzekerheid en angst afkomen. Ik heb al veel gelezen en ben ook bij de huisarts geweest. Ik heb een aantal gesprekken met de praktijk ondersteunster gehad maar daar kwam ik niet veel verder mee. Ik heb uw website gelezen en herken veel dingen die u benoemt. We willen kinderen nemen en ik vind dat ik voordat ik moeder word nu eindelijk eens van die onzekerheid en angst af moet. Graag wil ik een afspraak met u maken.