-
Sinds een jaar heb ik gevoelens gekregen voor een collega op het werk. Ze luistert altijd heel goed naar mij. Ze is zeer betrokken. Als ik vertel dat ik in het weekend iets ga doen met bijv. vrienden, vraagt ze op maandagochtend direct hoe is het geweest. Dit mis ik bij mijn huidige partner. Die is alleen maar negatief. Ik ben weer weg geweest. Het voelt alsof ze me geen plezier gunt. Ondertussen worden de gevoelens voor mijn collega steeds warmer. Ik weet me geen raad. Ik wil graag eens met iemand praten zonder dat mijn partner dit te weten komt. Kan ik anoniem met u spreken. Hoe gaat dat met betalen. Ik wil u naam niet op bankafschriften. Kan ik contant betalen? Ik wil gewoon mijn gedachten en gevoelens op een rijtje krijgen ik ben nu erg onzeker aan het worden.
Ja, u kunt anoniem met mij spreken. De betaling kan ook contant. Samen onderzoeken we uw hulpvraag. Wat mist u in uw huidige relatie en hoe zou het voor u zijn als uw partner wel meer aandacht voor u zou hebben.
-
Ons zoontje van 8 jaar komt de laatste tijd steeds stiller thuis. Ik vraag me af : moet ik me zorgen maken? Hij wil niet meer spelen met andere kinderen en trekt zich terug. Ik heb al met de school gesproken en gevraagd of dat hij misschien wordt gepest. Volgens de onderwijzeres is van pesten geen sprake. Ze weet dit zeker. Wat kan er met hem aan de hand zijn? Moet ik me zorgen maken? Wel is zijn opa een half jaar geleden plots overleden. Dit is voor de hele familie een heel verdrietige periode geweest. Vooral zijn oma had veel verdriet, en dat heeft ze nog steeds. Mijn zoontje had een goeie band met zijn opa. Moet hij het overlijden van zijn opa misschien nog verwerken? Is hij hier misschien nog niet overheen. Zou het daar mee te maken kunnen hebben? Ik maak me steeds meer zorgen om hem. Is gezins-therapie misschien een idee voor ons, want misschien heeft mijn man het overlijden van zijn vader ook nog niet verwerkt? Mijn partner zegt dat hij het wel verwerkt heeft, maar wil er niet over praten. Ik vind het erg moeilijk, want ik zie hem en ons zoontje veel verdriet hebben. Moet ik me zorgen maken? Graag wil ik hier met u over praten.
-
Mijn partner en ik zijn nu 8 jaar samen. Mijn man heeft twee kinderen uit een vorig huwelijk. En wij hebben ondertussen zelf ook een zoontje van 4 jaar. De kinderen komen om de week een weekend naar ons toe. Die weekenden vallen mij steeds zwaarder. Zijn kinderen zijn 12 en 14 jaar. Zodra ze binnen komen voel ik de spanning en ergernis in mij opkomen. Ze rennen direct naar hun vader en begroeten mij nauwelijks. Mijn man is erg gek op zijn kinderen en lijdt naar mijn idee aan een zwaar schuldgevoel. Hierdoor vindt hij alles maar goed. In die weekenden cijferen ik en mijn zoontje ons weg. Mijn man heeft alleen maar oog voor zijn kinderen. En zodra zij weg zijn, heeft hij weer de aandacht voor mij en ons zoontje. Ik heb gemerkt dat ik steeds korter af wordt. Zijn zoon van 14 jaar zei een keer: wat een boze stiefmoeder ben jij. Dit raakte me enorm, ben ik een boze stiefmoeder of een leuke stiefmoeder? En tegelijk dacht ik: het is ook waar! Ik ben geen leuke stiefmoeder. Ik vind het ook niet leuk hoe het nu bij ons gaat. Praten met mijn partner lukt niet. Hij vindt dat ik het overdrijf. Ik ben teneinde raad. Het gaat echt tussen ons in staan. En ik wil gewoon een leuke stiefmoeder zijn en het gezellig hebben. Kunt u mij advies geven? Graag wil ik eens met u praten.