-
Passen wij wel bij elkaar? Mijn vriend en ik wonen nu 5 jaar samen. De eerste twee jaar hadden we het samen gezellig en stoorden we ons niet aan de verschillen tussen ons. Ik merk nu dat we beide steeds meer irritaties krijgen. Het is niet leuk meer om thuis te komen. Telkens weer dat gezeur over allerlei kleine dingen. We hebben ook andere interesses. Hij houdt niet van vakanties en daar hou ik juist wel van. Hij vindt andere tv programma’s leuk, waardoor we apart tv kijken. Hij geeft aan dat ik niet naar hem luister en weinig interesse toon voor de dingen waar hij mee bezig is. Ook krijgen we ellelange discussies die gaan over niets, maar we willen allebei per se gelijk krijgen. Zo verwijten we elkaar dat de ander niet luistert. Het is een keer zo hoog opgelopen dat hij besloot om op de logeerkamer te gaan wonen. Gelukkig kwam hij daar naar een week weer op terug, maar ik ben bang dat het nog een keer zal gebeuren als er niets verandert. En seks hebben we ook al heel lang niet meer. Op deze manier vraag ik me af of we wel echt bij elkaar passen. Wij willen graag eens met u praten om te kijken of onze relatie wel toekomst heeft.
-
Ons zoontje van 8 jaar komt de laatste tijd steeds stiller thuis. Ik vraag me af : moet ik me zorgen maken? Hij wil niet meer spelen met andere kinderen en trekt zich terug. Ik heb al met de school gesproken en gevraagd of dat hij misschien wordt gepest. Volgens de onderwijzeres is van pesten geen sprake. Ze weet dit zeker. Wat kan er met hem aan de hand zijn? Moet ik me zorgen maken? Wel is zijn opa een half jaar geleden plots overleden. Dit is voor de hele familie een heel verdrietige periode geweest. Vooral zijn oma had veel verdriet, en dat heeft ze nog steeds. Mijn zoontje had een goeie band met zijn opa. Moet hij het overlijden van zijn opa misschien nog verwerken? Is hij hier misschien nog niet overheen. Zou het daar mee te maken kunnen hebben? Ik maak me steeds meer zorgen om hem. Is gezins-therapie misschien een idee voor ons, want misschien heeft mijn man het overlijden van zijn vader ook nog niet verwerkt? Mijn partner zegt dat hij het wel verwerkt heeft, maar wil er niet over praten. Ik vind het erg moeilijk, want ik zie hem en ons zoontje veel verdriet hebben. Moet ik me zorgen maken? Graag wil ik hier met u over praten.
-
Mijn vriend wil veel dingen samen doen en ik wil ook graag dingen alleen doen. Hij wil dat ik mee ga naar zijn sport en dan zit ik uren aan de zijlijn te kijken. Hij wil dat ik telkens mee ga naar zijn vrienden en familie. Ik heb daar helemaal geen zin in. Hij maakt hier telkens ruzie over. Maar het is toch niet normaal dat ik overal mee naar toe moet en hij nooit iets alleen doet. Als ik een keer met een vriendin uit ga, dan blijft hij thuis op me wachten. Als ik na afloop vraag wat hij heeft gedaan antwoordt hij televisiekijken en wat internetten. Hij gaat nooit alleen op iets leuks af. Altijd wil hij dat ik mee doe. De relatie benauwd me. Ik wil best dingen samen met hem doen, maar hij hangt teveel aan mij. Hij heeft ook weinig vrienden en komt uit een kleine familie. Het lukt ons niet om hier samen over te praten. We eindigen telkens weer in verwijten en ruzies. Ondertussen lijkt de relatie alleen nog maar te bestaan uit gezeur, verwijten en ruzies. Seks hebben we ook al niet meer. Ik ben die ruzies en verwijten nu echt zat. Hoe kunnen we het anders aanpakken?